Friday 17 May 2013

How architecture grows

Last week I went to see the Junya Ishigami-exhibition in Antwerp ( 'How small? How vast? How architecture grows' at the Singel) and I loved it.
Vorige week heb ik de Junya Ishigami tentoonstelling ('How small? How vast? How architecture grows' in de Singel) in Antwerpen) bezocht en ik vond het schitterend.

Junya Ishigami (°1974) is a Japanese architect who is mainly known for designs that seem light as a feather, be it a 10 by-60- meter cafetaria or a very delicate installation at the Venice Biennale (2010), and that are inspired by nature (a building designed like a forest, a landscape, as air and so on).
Not only are the designs themselves quite amazing, there's also the way they are represented; through signature hand-drawn drawings, which are truly beautifull, or meticulously made architectural models.
The exhibition concentrates on these models, all of which are detailled to the extreme, and shows a variety of different techniques, from clay to paper models, and scales, from tiny vase-like gardens  to sky-high towers . Here are some pictures:

Junya Ishigami (°1974) is een Japanse architect die vooral bekend is om zijn vederlichte ontwerpen, zij het een  cafétaria van 10 op 60 meter of een heel delicate installatie op de biënnale van Venetië (2010), en de belangrijke plek die de natuur in zijn werk inneemt (een gebouw ontworpen als een bos, een landschap, lucht enzovoort). Het zijn bovendien niet enkel de ontwerpen die indrukwekkend zijn, maar ook de manier waarop ze zijn voorgesteld; door middel van Ishigami's kenmerkende handgetekende plannen, die bijzonder mooi zijn, of nauwkeurig gemaakte maquettes.
De tentoonstelling concentreert zich op deze maquettes die allemaal bijzonder gedetailleerd en gevarieerd zijn.Ze toont een veelheid aan technieken, van klei tot papieren maquettes, en schalen, van kleine tuintjes die op vazen lijken tot oneindig hoge torens.
Dit zijn de foto's:


No comments:

Post a Comment